به گزارش گروه رسانه ای ایران – گرا؛ حیرت انگیز است که یک آدمی از استان و شهری دیگری وارد گیلان شده و با تبانی دهیار یک ویلای شیک در حاشیه کوهستان در قلب زمین های کشاورزی ساخته و بعد دستور به تخریب این بنا داده شد.
به قول آن مسوول معروف “چه خبراست”، آخه برادر من – خواهر من، مگر در این روستا غیر از دهیار که تبانی کرده و شیرینی خود را دریافت کرده، دیگر هیچ فرد و مسوولی و آدمی پیدا نشده که به بخشداری و فرمانداری و دستگاه نظارتی و منابع طبیعی و محیط زیست اطلاع بدهد.
چرا همه تا این حد بی خیال و بی تفاوت شده ایم – مگر این زمین ها و سرسبزی و زیبایی ها متعلق به فرزندان ما نیست و مگر نباید آنها هم در این سرزمین به خوشی زندگی کنند.؟
روز روشن “طرف آمده و همه نوع مجوز ساخت، امکانات آب و برق و گاز و …. را دریافت و در بدترین شرایط برای ۶ تا هشت ماه این ساختمان را ساخته است، اما هیچ کسی نگفته این آدم کیست و از کجا آمده و چرا در این مکان خانه سازی کرده و هیچ کس هم جلوگیری نمی کند.
نویسنده اعتقاد دارد، تا زمانی که ما مردم نسبت به تحولات پیرامون خودمان بی تفاوت باشیم و نسبت به اموال عمومی آن هم اموالی که باید برای نسل های آینده بماند واکنشی نشان ندهیم – همین اش است و همین کاسه!
سخن ما این است که حالا دهیار تبانی کرد و فریب خورد و هر چیز دیگر، مگر آن روستا شورا ندارد، مگر بزرگتری نیست و مگر مسجد ندارد و مگر جوان های … چرا اجازه می دهیم از استان های دیگر به خصوص از استان های مرکزی ایران بیایند و زمین های زرخیر گیلان را نابود کنند.
یک شهروندی تعریف می کرد، در حاشیه شهر رشت رو به روی فرودگاه سردار جنگل در یک روستا به حدی اصفهانی آمده اند و زمین های کشاورزی را خریداری و خانه سازی کرده اند که اکنون شورای این روستا همه اش اصفهانی ها هستند.
آخر این درد نیست و باید به کجا و چه کسی گفت؟
اشکالی ندارد، اصفهانی، یزدی، کرمانی, جنوبی و دیگران بیایند – اما براساس قانون یک خانه، ویلا و آپارتمان خریداری کنند و یا زمین مجاز و قابل ساخت را خریداری کرده و بسازند – معنا ندارد که از هر جای کشور به پشتوانه بعضی مدیران کشوری و استانی به گیلان می آیید و با تبانی و رشوه و زیر میزی در منطقه جنگلی و در قلب باغ های چای و مزارع برنج خانه سازی و ویلا سازی می کنید./
