به گزارش گروه رسانه ای ایران – گرا؛ محمدرضا ظفرقندی در جلسه علنی نوبت عصر (یکشنبه) مجلس و در جریان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی کابینه چهاردهم، در دفاع از برنامه های خود گفت: امروز آمده ام تا به عرصه مدیریت خطیری وارد شوم که با جان انسان ها در ارتباط است.
وی افزود: امروز آمادهام با تمام توان و ظرفیت و تجربه و همراهی و حمایت گسترده جامعه سلامت کشور تلاش کنم تا مردم به جز رنج بیماری رنج دیگری را تحمل نکنند.
وزیر پیشنهادی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بیان کرد: به عنوان یک پزشک یاد گرفتم که حامی مردم باشم مردمی که علیرغم تمامی پیشرفت های به دست آمده در حوزه سلامت همچنان در برخی از نقاط کشور با کمبود ها و محدودیت های جدی مواجه هستند.
وی با بیان اینکه ۴۰ سال در مسیر خدمت رسانی به مردم بوده است، به اقداماتش از زمان انقلاب تا حضور داوطلبانه در جنگ و بیمارستان ها اشاره کرد و گفت: ۴۰ سال است که بین همکارانم زندگی میکنم و با کادر درمان و بهداشت در ارتباط هستم.
ظفرقندی با اشاره به سوابق مدیریتی اش گفت: پذیرفتن مسئولیت در شرایط فعلی کشور تفاوت زیادی با حضور در تیم های اضطراری در زمان جنگ ندارد که شرط آن از خودگذشتگی و جهاد برای خدمت به مردم و کشور است.
وی با تاکید بر اینکه برای حفظ کشور از هر گزند و آسیبی متعهد هستم و آن را در عمل ثابت کرده ام، اضافه کرد: کشور درگیر بحران های مختلف و دچار تحریم های ظالمانه و محدودیت های پولی و مالی است در این شرایط باید از تمامی ظرفیت ها استفاده کرد در کنار آن ما اکنون با معضلی به نام مهاجرت کادر درمان مواجهیم که هزینه های زیادی تحمیل میکند.
وزیر پیشنهادی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با بیان اینکه ما در منطقه بحران زدهای در دنیا قرار داریم، اظهار کرد: یکی از بحران ها هجوم ناجوانمردانه ۳۰۰ روزه رژیم صهیونیستی به مردم مظلوم غزه و شهادت بیش از ۴۰ هزار انسان است.
وی تاکید کرد: وظیفه دولت کسب رضایت مردم است که حوزه سلامت از مهم ترین ارکان برای کسب رضایت مردم محسوب میشود؛ اکنون آمده ام تا تمام تلاش و توان، تجربه و همت خود را برای ارتقاء حوزه سلامت و کاهش رنج مردم به کار گیرم.
ظفرقندی با تشریح وضعیت حوزه سلامت اظهار کرد: برای ارتقاء حوزه سلامت راهی جز استفاده از تجارب مفید در داخل و خارج از کشور نداریم. بنای کار وزارت بهداشت هم ارائه خدمات سلامت به مردم با رعایت عدالت و با نگاه به وضع موجود است.
وزیر پیشنهادی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به پیشرفت های حوزه سلامت در چهار دهه گذشته گفت: ایجاد گسترش عدالت، کنترل بیماری های واگیردار و افزایش دسترسی به خدمات از جمله, اقدامات صورت گرفته در حوزه سلامت در چهار دهه گذشته است به طوری که ما در برخی حوزه های پیوند اعضاء از کشور های موفق دنیا محسوب میشویم.
وزیر پیشنهادی بهداشت و درمان ادامه داد: در بخش پژوهشی نیز نظارت وزارت بهداشت با حدود ۱۰ اعضا حدود ۳۰ درصد تولیدات علمی کشور را به عهده دارد. در بخش بهداشت نیز بسیاری از شاخص های بین المللی حاصل شده و زیرساخت شبکه بهداشت و درمان کشور علوم پزشکی و قابلیت ارتقاسازی در همه ابعاد را دارد و اما در حوزه سلامت چالش های مهمی هم داریم که توجه به آنها قبل از پرداخت به اهداف و اولویت های اجرایی برنامه ضروری است.
چالش اول بحث تولیت سلامت است که طبق بند هفت سیاست های کلی سلامت بر عهده وزارت بهداشت است. اما تحقق آن بدون در اختیار داشتن ابزارهای لازم ممکن نیست.
همانطور که میدانید ۷۰ درصد سلامت مردم تحت تاثیر عوامل اجتماعی موثر بر سلامت است که مدیریت آن خارج از حوزه بهداشت است. اساتید و دوستان بیشترین عمر از دست رفته مردم ایران مربوط به تروماست. حوادث و سوانح است که بخش عمده آن مربوط به جاده ها خودرو ها و علل دیگر است.
چالش دوم که در چند سال اخیر اتفاق افتاده، بحران نیروی انسانی است. مسائلی از قبیل خروج از چرخه خدمت، تغییر شغل و عدم ادامه تحصیل به خصوص در دوره های دستیاری برخی از این چالش در حوزه سلامت هستند.
ظفرقندی یادآور شد: موضوع مهاجرت همین امروز در بخش پرستاری و پزشکی به صورت یک معضل جدی خود را نشان داده است. ما میتوانیم این مهاجرت را کم و نهایتا معکوس کنیم. چالش سوم بحران دارو و تشکیلات پزشکی است. هر یک از مراحل تامین توزیع دسترسی و قیمت دارو با مشکلات متعدد روبرو است که برای حل آنها راهکارهای فوری و تصمیمات جدی لازم است.
من در همین دو روز گذشته خدمت آقای دکتر عارف رسیدم و از ایشان خواست به صورت فوری این مشکل را ما بتوانیم حل کنیم و ۳۰۰ قلم کمبود دارو را با یک تزریق منابع فوری جبران بکند.
چالش چهارم فرسودگی و کمبود زیرساخت ها در بخش های مختلف است. فرسودگی امکانات بستری و کمبود امکانات سرپایی و مواردی که مورد نیاز سلامت امروز کشور است.
علاوه بر چالش های فوق موضوع موضوعات جدید دیگری هم در زمان ها به عرصه گذاشتند که بدون توجه به آن ها نمی توان برنامه مناسبی برای حل مشکلات تدوین کرد./
